FIRENZE - FORTEZZA DA BASSO

BERGAMO

BRESCIA

CASTEL DEL RIO

CORTONA

DESENZANO DEL GARDA

FIRENZE (FLORENCJA)

GRADARA

IMOLA

LONATO DEL GARDA

MALCESINE

w opracowaniu:

MILANO (MEDIOLAN)

MONTEPULCIANO

MONIGA DEL GARDA

PESARO

PRATO

RIMINI

RIVA DEL GARDA

SAN LEO

SANT'AGATA FELTRIA

SIRIMONE

TORRIANA

VERUCCHIO

FORTEZZA DA BASSO, WIDOK Z VIALE FILIPPO STROZZI NA BASTION PRZY PORTA FAENZA

HISTORIA

A

rcydzieło architektury renesansowej, For­tez­za da Bas­so – zwa­na także for­te­cą Świę­te­go Ja­na Chrzci­cie­la (For­tez­za di San Gio­van­ni Bat­ti­sta), to naj­więk­sza his­to­ry­czna bu­do­wla mia­sta. Za­pro­je­kto­wał ją i wzniósł w la­tach 1534-37 An­to­nio da San­gal­lo il Gio­va­ne na zle­ce­nie pier­wsze­go księ­cia Flo­ren­cji Ale­ssan­dro de' Me­di­ci (Ale­ksan­dra Me­dy­ce­usza). I tu­taj koń­czy się mo­ja wie­dza na te­mat his­to­rii te­go miej­sca :-(

FORTECA NA MAPIE MIASTA Z XVII WIEKU

STAN OBECNY

F

ort wkomponowany został w zarys XIV-wiecz­nych mu­rów miej­skich, a je­go cał­ko­wi­ta po­wierz­chnia wy­no­si 80 000 me­trów kwa­dra­to­wych, z cze­go o­ko­ło 50 000 jest za­da­szo­nych. Nie­ste­ty, obec­nie sta­no­wi on włas­ność pry­wat­ną i nie jest u­do­stęp­nio­ny do zwie­dza­nia. Na je­go te­re­nie mie­ści się cen­trum tar­go­wo-kon­fe­ren­cyj­ne, or­ga­ni­zo­wa­ne są kon­cer­ty o­raz du­że wy­da­rze­nia biz­ne­so­we i ar­ty­sty­czne. Za­pe­wne pod­czas te­go ty­pu im­prez ist­nie­je szan­sa po­znać to miej­sce nie­co bli­żej, mnie nie­ste­ty po­zo­sta­ło je­dy­nie o­glą­da­nie mu­rów z ze­wnątrz. A że są one ogrom­ne, to i fo­to­gra­fie wy­pa­da­ją mar­nie, z per­spe­kty­wy u­li­cy je­steś­my bo­wiem w sta­nie u­jąć je­dy­nie nie­wiel­ki wy­ci­nek re­ne­san­so­wych u­moc­nień.

WSPÓŁCZESNY PLAN SYTUACYJNY FORTECY DA BASSO

WZDŁUŻ POŁUDNIOWEJ KURTYNY MURÓW

DOJAZD

F

ortezza da Basso może pod pewnym wzglę­dem być in­te­re­su­ją­ca rów­nież dla osób, któ­rych ar­chi­te­ktu­ra o­bron­na śre­dnio ob­cho­dzi, a któ­re za­mie­rza­ją przy­je­chać do Flo­ren­cji sa­mo­cho­dem. Tu­taj bo­wiem, u pod­nó­ża jej za­cho­dniej kur­ty­ny znaj­du­je się du­ży par­king sta­no­wią­cy bar­dzo do­go­dne miej­sce roz­po­czę­cia węd­rów­ki po tym pięk­nym mie­ście. Par­king no­si na­zwę Par­cheg­gio Sta­zio­ne Bi­na­rio 16 i jest od­da­lo­ny od ka­te­dry San­ta Ma­ria del Fio­re o za­le­dwie 1,5 ki­lo­me­tra.

WARTO ZOBACZYĆ

F

lorencja należy do najlepiej za­cho­wa­nych re­ne­san­so­wych o­śro­dków sztu­ki i ar­chi­te­ktu­ry na świe­cie. Nie jest to żad­ne od­kry­cie, każ­dy prze­cież sły­szał o sto­li­cy Tos­ka­nii i jej atrak­cjach, ale z pew­no­ścią nie wszy­scy są świa­do­mi te­go, że na liś­cie ran­kin­go­wej 15 naj­częś­ciej od­wie­dza­nych włos­kich mu­ze­ów sztu­ki aż 10 re­pre­zen­to­wa­nych jest przez mu­zea flo­ren­ckie. To od­da­je o­grom­ny po­ten­cjał tu­ry­sty­czny te­go mia­sta, ab­so­lu­tnie wy­jąt­ko­we­go, któ­re­go ża­den mi­ło­śnik za­byt­ków nie mo­że po­mi­nąć przy pla­no­wa­niu wa­ka­cyj­nych wo­ja­ży po Eu­ro­pie.

ZABYTKOWA ZABUDOWA PÓŁNOCNEGO BRZEGU RZEKI ARNO, GMACH Z PODCIENIAMI NA ŚRODKU ZDJĘCIA TO SŁYNNA GALEIRA UFFIZI

CAŁKIEM PUSTY PIAZZA DI SANTA CROCE

WOJSKO I UPODLENI POLICJANCI W KAGAŃCACH W 30 STOPNIOWYM UPALE PRZY DZWONNICY GIOTTA - PARANOICZNA RZECZYWISTOŚĆ A.D. 2020

ASY NAWIGACJI W WIELKIM MIEŚCIE ;-)

W

ielka popularność starej Florencji sprawiła, że na te­mat jej wa­lo­rów na­pi­sa­no set­ki ksią­żek i nie­zli­czo­ną ilość ar­ty­ku­łów, praw­do­po­do­bnie we wszys­tkich ję­zy­kach świa­ta. Oszczę­dzę więc so­bie cza­su na po­wie­la­nie po­wszech­nie do­stęp­nych in­for­ma­cji, sku­pia­jąc u­wa­gę na Pa­laz­zo Vec­chio (zwa­nym rów­nież Pa­laz­zo del­la Sig­no­ria, Pa­laz­zo del Po­po­lo, Pa­laz­zo dei Prio­ri czy Pa­laz­zo Du­ca­le), ra­tu­szu miej­skim wznie­sio­nym w la­tach 1299-1310 z po­le­ce­nia Me­dy­ce­uszy. Jest to gmach o cha­ra­kte­rze wa­ro­wnym, zbu­do­wa­ny z li­te­go, bo­nio­wa­ne­go ka­mie­nia, z dwo­ma rzę­da­mi po­dwój­nych go­tyc­kich o­kien. Je­go szczyt wień­czy kre­ne­laż, pod któ­rym po­pro­wa­dzo­no dwa rzę­dy o­bron­nych gan­ków z łu­ka­mi kry­ją­cy­mi po­wta­rza­ją­cy się mo­tyw dzie­wię­ciu ma­lo­wa­nych her­bów re­pub­li­ki flo­ren­ckiej. Nad su­ro­wą bry­łą pa­ła­cu do­mi­nu­je do­sta­wio­na od za­cho­du 94-met­ro­wa wie­ża, ozdo­bio­na o­krąg­łą tar­czą wiel­kie­go ze­ga­ra z 1667 ro­ku i zwień­czo­na ta­ra­sem wi­do­ko­wym z dzwon­ni­cą. Dziś je­go wnęt­rza u­do­stęp­nio­ne są dla ru­chu tu­rys­tycz­ne­go, za­chwy­ca­jąc bo­gac­twem wy­stro­ju de­ko­ro­wa­nych stro­pów i ścien­nych ma­lo­wi­deł. Wy­ko­rzy­sta­no je mię­dzy in­ny­mi pod­czas krę­ce­nia scen do fil­mu Anio­ły i De­mo­ny z To­mem Hank­sem i Au­drey Tau­tou.

PALAZZO VECCHIO

XVI-WIECZNA FONTANNA NEPTUNA NA PIAZZA DELLA SIGNORA, W POBLIŻU GŁÓWNEGO WEJŚCIA DO PALAZZO VECCHIO

ARKADOWY DZIEDZINIEC PAŁACU

W

całym okresie funkcjonowania pałac wie­lo­krot­nie sta­no­wił sce­no­gra­fię dla burz­li­wych wy­da­rzeń od­gry­wa­ją­cych się na uli­cach Flo­ren­cji na prze­strze­ni wie­ków. Z je­go o­kien w 1478 roku wie­sza­no u­czest­ni­ków bun­tu prze­ciw­ko Me­dy­ce­uszom, zwa­ne­go spis­kiem Paz­zich, a dwa­dzie­ścia lat póź­niej nie­opo­dal głów­ne­go wej­ścia po­wie­szo­no, a na­stęp­nie spa­lo­no szcząt­ki re­for­ma­to­ra re­li­gij­ne­go Gi­ro­la­mo Sa­vo­na­ro­lę i je­go naj­bliż­szych współ­pra­co­wni­ków.

P

alazzo Vecchio stoi w samym ser­cu his­to­ry­czne­go cen­trum Flo­ren­cji, przy Piaz­za del­la Sig­no­ria. Stąd do słyn­ne­go Mo­stu Złot­ni­ków (Pon­te Vec­chio) dzie­li nas za­le­dwie 300 me­trów, a do zwień­czo­nej gi­gan­ty­czną ko­pu­łą ka­te­dry San­ta Ma­ria del Fio­re - pół ki­lo­me­tra.

PANORAMA MIASTA Z PIAZZALE MICHELANGELO
DOMINUJĄ W NIEJ OD LEWEJ: PALAZZO VECCHIO, OGROMNA KATEDRA SANTA MARIA DEL FIORE Z WIEŻĄ DI GIOTTO ORAZ BAZYLIKA DI SANTA CROCE DI FIRENZE

LUDZIE ROBILI SOBIE ZDJĘCIA Z TYMI LODAMI, WIĘC MY RÓWNIEŻ... SMACZNE, CHOĆ W ZDUŃSKIEJ WOLI MOŻNA ZJEŚĆ RÓWNIE DOBRE (PRZY PLACU WOLNOŚCI 5)

KATEDRA SANTA MARIA DEL FIORE NA PIAZZA DEL DUOMO, NA PIERWSZYM PLANIE POKRYTY BIAŁYM MARMUREM BATTISTERO DI SAN GIOVANI

źródło: en.wikipedia.org

tekst: 2020
fotografie: 2020
© Jacek Bednarek